تقدیم به تو - زمزمه های تنهایی



		تقدیم به تو

رامتین و سیتا
تقدیم به تو از نا کجا آباد آمدم در زمستان آمدم.........کسی انتظار مرا نمی کشید کسی با آمدن من لبخند نزد و مرا بدست باد سپردندتا مرا با خود ببرد مرا بدست باذ سپردند و باد مرا با خود برد تا به شاخه ی درخت مهربانی سپرد چه سختیها..........چه بی قراریها........و چه شکستها............آری چه شکستها!! همه را تحمل کردم تا اینکه تو آمدی.......می دانم تو تنها پناه آخر منی تکیه گاهی همیشگی برای بیکسی ها حالا چه غم دارم.............چون تورا دارم تو مثه شبنم پاک روی یک برگ گلی تو همیشه مهربون همیشه محبوب دلی تو مثه هوای تازه توی رگهای منی تو همون معبد و اون دعای شبهای منی مهربون ترین ستاره توی شبهای منی تو فقط عاشق این دل تنهای منی تو عزیزترین بهونه واسه گریه کردنی تو همیشه موندنی همیشه همراه منی


	خط خطی های دفتر من ()
			چهارشنبه 83 دی 2 ساعت 10:18 عصر

[ و به پسرش حسن فرمود : ] پسرکم چیزى از دنیا بجا منه چه آن را براى یکى از دو کس خواهى نهاد : یا مردى که آن را در طاعت خدا به کار برد پس به چیزى که تو بدان بدبخت شده‏اى نیکبخت شود ، و یا مردى که به نافرمانى خدا در آن کار کند و بدانچه تو براى او فراهم کرده‏اى بدبخت شود پس در آن نافرمانى او را یار باشى و هیچ یک از این دو در خور آن نبود که بر خود مقدمش دارى . [ و این گفتار به گونه‏اى دیگر روایت شده است که : ] اما بعد ، آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو خداوندانى داشت و پس از تو به دیگرى رسد و تو فراهم آورنده‏اى که براى یکى از دو تن خواهى گذاشت : آن که گرد آورده تو را در طاعت خدا به کار برد پس او بدانچه تو بدبخت شده‏اى خوشبخت شود ، یا آن که آن را در نافرمانى خدا صرف کند پس تو بدانچه براى وى فراهم آورده‏اى بدبخت شوى و هیچ یک از این دو سزاوار نبود که بر خود مقدمش دارى و بر پشت خویش براى او بارى بردارى ، پس براى آن که رفته است آمرزش خدا را امید دار و براى آن که مانده روزى پروردگار . [نهج البلاغه]


	تقدیم به تو - زمزمه های تنهایی