| دلم می خواهد هر روز پنجره اتاقم رو به مسجد النبی باز شود و هر شب دیدگانم متبرک به گنبدی سبز رنگ شود ... دلم می خواهد هر روز کبوترهای دلم همبازی کبوترهای خاک آلود قبرستان بقیع باشد و میعاد شبانه ام با دل ، پشت نرده های سبز رنگ قبرستان بقیع باشد و دلم می خواهد بار دیگر سیر ببینم ، باب بیت الاحزانش را ... دلم می خواهد کاروانی پشت بقیع برایم بخواند :
اینجا بقیع عشق است ، گنبد چرا ندارد ؟
هر کس نبوسد این خاک، در کعبه جا ندارد
|
