نه... نه... آدم نمی‌شوم - زمزمه های تنهایی

http://www.persianyahoo.com/weblogs/">http://www.persianyahoo.com/blogtemplates/">http://www.parsiblog.com/">

[ و شنید مردى دنیا را نکوهش مى‏کند فرمود : ] اى نکوهنده جهان ، فریفته به نیرنگ آن ، به ژاژهایش دلباخته و به نکوهشش پرداخته . فریفته دنیایى و سرزنشش مى‏نمایى ؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى ، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى ؟ دنیا کى سرگشته‏ات ساخت و چسان به دام فریبت انداخت ؟ با خفتنگاههاى پدرانت که پوسیدند ؟ یا با خوابگاههاى مادرانت که در خاک آرمیدند ؟ چند کس را با پنجه‏هایت تیمار داشتى ؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى ؟ بهبود آنان را خواهان بودى ، و دردشان را به پزشکان مى‏نمودى . بامدادان ، که دارویت آنان را بهبودى نداد ، و گریه‏ات آنان را سودى . بیمت آنان را فایدتى نبخشید ، و آنچه خواهانش بودى به تو نرسید ، و نه به نیرویت بیمارى از آنان دور گردید . دنیا از او برایت نمونه‏اى پرداخت ، و از هلاکتجاى وى نمودارى ساخت . دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت ، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت ، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت ، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت . مسجد محبان خداست ، و نمازگاه فرشتگان او ، و فرود آمد نگاه وحى خدا و تجارتجاى دوستان او . در آن آمرزش خدا را به دست آوردند و در آنجا بهشت را سود بردند . چه کسى دنیا را نکوهد حالى که بانگ برداشته است که جدا شدنى است ، و فریاد کرده است که ناماندنى است ، گفته است که خود خواهد مرد و از مردمش کسى جان به درنخواهد برد . با محنت خود از محنت براى آنان نمونه ساخت ، و با شادمانى‏اش آنان را به شوق شادمانى انداخت . شامگاه به سلامت گذشت و بامداد با مصیبتى جانگداز برگشت ، تا مشتاق گرداند و بترساند ، و بیم دهد و بپرهیزاند . پس مردمى در بامداد پشیمانى بد گوى او بودند و مردمى روز رستاخیز او را ستودند . دنیا به یادشان آورد ، و یادآور شدند . با آنان سخن گفت و گفته او را راست داشتند . و پندشان داد ، و از پند او بهره برداشتند . [نهج البلاغه]


	نه... نه... آدم نمی‌شوم - زمزمه های تنهایی

http://www.persianyahoo.com/">



		نه... نه... آدم نمی‌شوم

رامتین و سیتا
نه... نه... آدم نمی‌شوم با «نه» شنیدن از تو که من کم نمی‌شوم! مجنون‌نمـــای مــردم عالم نمی‌شوم این اوّلیـــن خطای تو، حوّای سنگ‌دل پنداشــــتی بدون تو آدم نمی‌شوم بعداز تو ای خزان‌زده دیگر برای هر شب‌بوی تشنه‌لب‌شده شبنم نمی‌شوم دلخور نشو عزیز! از این خُلقِ بی‌خیال گفتم که بی تو پاپیِ خُلقم نمی‌شوم آه ای نگاه‌های تماشـــا، خداوکیل! علّاف چشم‌هـــای شما هم نمی‌شوم بگذار صـادقـانه بگـویـم بدون تو هر کار می کنم... نه... نه... آدم نمی‌شوم خدایا چگونه زیستن را به من بیاموز خود چگونه مردن را خواهم اموخت سیتا


	خط خطی های دفتر من ()
			یکشنبه 84 تیر 5 ساعت 11:13 صبح